About me
Zaczął się wspinać w 1970 r. Początkowo zafascynowany jaskiniami, wybrał jednak przestrzeń i ekspozycję. W 1977 r. po raz pierwszy wziął udział w wyprawie w góry najwyższe, w Hindukusz Afgański, gdzie wszedł nowymi drogami na trzy szczyty: siedmiotysięczniki Akher Chagh i Kohe Tez oraz wysoki sześciotysięcznik Shayoz Zom.
W 1979 r. wytyczył nową drogę na pd.-zach. ścianie sześciotysięcznika Rishi Kot pokonaną w czystym stylu alpejskim w ciągu 2 dni w zespole z Tadeuszem Karolczakiem.
Jego pierwszym ośmiotysięcznikiem, na który wszedł w 1984 r., był Broad Peak. W 1991 r. zdobył Annapurnę płd. ścianą. Rok później, jako pierwszy Polak, wszedł na Ama Dablam (trzykrotnie w ciągu jednej wyprawy). W 1993 r. stanął na wierzchołku Nanga Parbat, a jesienią następnego roku na Lhotse. Lata 1994-1995 przyniosły pierwsze wejścia Pawłowskiego na Mount Everest: najpierw od strony nepalskiej, a później od tybetańskiej. W 1996 r. wszedł na K2 trudnym Północnym Filarem, co uważa za swoje największe osiągnięcie spośród wspinaczek na szczyty ośmiotysięczne.
W kolejnych dziesięcioleciach stawał jeszcze wielokrotnie na szczytach ośmiotysięcznych: Gasherbrumie I (1997), Gasherbrumie II (1997, 2003, 2006), Cho Oyu (2000, 2005), Shisha Pangma Middle (2001). Wracał także na Mount Everest, aby dokonać swojego trzeciego (1999), czwartego (2012) i piątego (2014) wejścia na „Dach Świata”.
Często wspinał się w górach Ameryki Południowej i Północnej. W 1978 roku działał w Andach Peruwiańskich, gdzie wytyczył dwie nowe drogi (w tym bardzo trudną na Pirámide de Garcilaso). W Patagonii wszedł jako pierwszy Polak na Fitz Roy i Aguja Poincenot (1987) oraz Torre Central del Paine i Torre Norte del Paine (1997). W 2001 roku brał udział w wytyczeniu nowej drogi na Mendenhall Towers w Górach Nadbrzeżnych Ameryki.
Pierwszych polskich przejść dokonywał także w Alpach, Kaukazie, Pamirze, Dolinie Yosemite i Alpach Nowozelandzkich.
Imponujące rekordy w liczbie przewodnickich wejść na Ama Dablam (28 razy), Aconcaguę (34) czy Island Peak (40), choć nie mogą być rozpatrywane w kategorii wyczynu sportowego, wiele mówią o sile pasji Pawłowskiego, który − jeśli nie jest na wyprawie − na co dzień się wspina: w skałkach, na ściance czy drogach drytoolowych.
Ostatnim jego projektem, który realizował z Tomaszem Brylem, jest Korona Wulkaniczna Ziemi – wejścia na najwyższe wulkany wszystkich kontynentów. Zrealizowali to w 2024 roku, najpierw wchodząc – jako pierwsi Polacy – na Mount Sidley na Antarktydzie, a następnie: na Ojos del Salado w Andach Środkowych. Tym samym 74-letni Pawłowski został najstarszym człowiekiem na ziemi, który skompletował tę kolekcję.
Znany Amerykanin Alex Lowe, powiedział kiedyś, że najlepszym wspinaczem jest ten, który z uprawiania alpinizmu czerpie najwięcej radości. I wydaje się, że w tej kategorii, kończący w tym roku 75 lat Pawłowski, jest jednym z liderów złotej ery polskiego himalaizmu.
